Hectare bos gekapt in natuurgebied

Op 3 december 2014

Het bewuste bos is 1,14 hectare groot en eigendom van Carlos Van Lierde (52) uit Gent. Hij erfde het van zijn ouders die de meer dan tweehonderd populieren, sparren en beuken ruim veertig jaar geleden aanplantten. Het bos bevindt zich aan het einde van de Veldekenslos, net binnen het afgetekende natuurontwikkelingsgebied van de Domentse Broeken en de vallei van de Koudenbergbeek. Het gebied is een paradijs voor wandelaars en natuurliefhebbers. "Daarom is het wel heel spijtig dat hier een bos van een hectare zomaar verdwijnt", zegt milieuschepen Bert De Roeck. "Het klopt dat de populieren niet meteen heel waardevol zijn maar deze kaalslag oogt echt niet mooi. Het natuurgebied wordt keurig verzorgd. Als gemeente maken we permanent budgetten vrij om hier bos- en weidepercelen te verwerven. Natuurpunt zorgt voor het beheer. Onlangs hebben we hier nog een grote poel laten aanleggen."

Kapvergunning

Dat het bos van de kaart werd geveegd, had het gemeentebestuur sowieso niet kunnen voorkomen. "Vaak vragen boseigenaars zo'n kapvergunning bij de gemeente aan, maar als wij die niet uitreiken, kunnen ze nog altijd hogerop die vergunning krijgen", weet De Roeck. "Het is jammer van de gekapte bomen maar we kunnen ons troosten met de vaststelling dat de eigenaar nieuwe bomen moet aanplanten. Gebeurt dat niet, dan riskeert hij zware boetes."

Opmerkelijk: eigenaar Carlos Van Lierde vindt het zelf ook ontzettend jammer dat het bos tegen de vlakte moest. De man had naar eigen zeggen geen andere keuze. "De bomen waren kapot van de vrieskou", zegt Van Lierde. "Daardoor betekenden ze een gevaar voor wandelaars of spelende kinderen. Ik wou niet het risico lopen dat zo'n boom omver waait en terecht komt op een onschuldige voorbijganger. Ik heb specialisten ingeschakeld om de bomen te onderzoeken, maar de populieren waren ziek en niet meer te redden. Dit is heel spijtig. Ik heb als kleine jongen de boompjes nog helpen planten met mijn ouders."

Volgens de eigenaar spelen er geen economische belangen. "Ik hou aan die kaalkap geen euro over", zegt de man. "Ik moet een gespecialiseerd bedrijf betalen om de bomen te rooien en te vellen. Het hout van een populier is niets waard. En nadien moet ik ook nieuw plantgoed kopen. Ik kon ook niet langer wachten met de kap omdat de bomen anders zo ziek werden dat ik van het hout zelfs niet meer zou af raken."

Inheemse bomen

In de lente van volgend jaar wordt het nieuwe bos aangeplant. "Eerst moet de aannemer het bos volledig opruimen", luidt het. "Ik heb een degelijk beheersplan opgesteld voor dit perceel grond. We gaan opnieuw tweehonderd zomereiken en zwarte elsen. Dat zijn inheemse traaggroeiende bomen. Ik zal het bos wellicht niet meer zien floreren maar mijn kinderen of kleinkinderen wel. Een mens moet ook aan de toekomst durven denken."

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is